Daar zit ik dan. Letterlijk in een hutje op de hei. Alhoewel, een hutje. Het is een huisje op een vakantie park. In Drenthe, en de hei is niet ver weg. Het huisje bevat een sauna en een houtkachel. Dat waren, naast dat het in het noorden van het land moest liggen de voorwaarden voor selectie. Het ging nog bijna mis omdat ik er het weekend voor vertrek achter kwam dat ik voor een verkeerde week geboekt had en er voor deze week alleen huisjes beschikbaar waren zonder sauna en houtkachel. Gelukkig was er bij aankomst toch nog een mogelijkheid om een huisje te regelen wat aan al mijn wensen voldeed.
Reflecteren op 2020
Een paar weken geleden bedacht ik me dat ik sinds ik begonnen ben met een nieuwe baan in oktober nog geen dag vrij had genomen. Daarnaast zet ik me ook in voor het bestuur van de community waar ik woon, dus veel van de tijd in de avonden en weekenden gaat daar naartoe. Maar het leek me in ieder geval fijn om mezelf nog een paar dagen terug te trekken om te relaxen en te reflecteren op het jaar 2020 en vooruit te kijken naar, en doelen te stellen voor 2021. De boodschappen had ik allemaal al binnen voor aankomst op het park zodat ik niet meer zou hoeven nadenken over dingen die nog zouden ‘moeten’.
Plannen van intuïtie
Tijdens mijn verblijf wordt ik er echter keihard mee geconfronteerd dat ik wel bedacht kan hebben dat ik de ideale omstandigheden heb gecreëerd om mijn gevoel te volgen en verlangens te vervullen, maar dat mijn hersenen daar niet helemaal aan mee werken. De afgelopen weken zijn die teveel geprikkeld met dingen die nog op mijn lijstje staan, plannen en nadenken over hoe dingen bij de woonvereniging of op het werk beter kunnen. Belangrijke dingen, dat zeker, maar ik weet ook dat, dat niet de dingen zijn die ik echt wil doen. Maar dat is misschien iets voor een andere keer. Kortom mijn hersenen zijn er op gericht om alles zo goed mogelijk te plannen en er voor te zorgen dat alles wat op het ‘lijstje’ staat gedaan wordt. En daar gaan ze ook in Drenthe vrolijk mee verder. Weliswaar ben ik een weekje weg van het bestuurswerk en heb ik ook social media uitgezet, zij kunnen zich prima bezig houden met welk eten ik wanneer ga eten, of ik eerst in de sauna of eerst in bad ga en wanneer ik een wandeling met zonsopkomst ga maken of juist naar de sterren ga kijken. Dat mijn hersenen bezig zijn, betekend niet dat ik ze actief gebruik om na te denken. En dat is zonde, want kost onnodige energie en concentratie.
Iedere dag oefenen
Ik merk dus al vrij snel dat ik nog veel te veel in mijn hoofd zit en dat ‘voelen’ welke beslissingen ik wil maken voor komend jaar er op dit moment niet in zit, maar dat mijn hersenen eerst even moeten ‘afkicken’. Ergens wist ik dat al wel de voorgaande weken, maar ik had er nog niet bewust bij stil gestaan.
Het inzicht dat ik wel kan bedenken dat ik alles geregeld heb en dus nergens meer aan hoef te denken en op basis van intuïtie kan leven niet werkt is een waardevol resultaat van deze paar dagen. Je gevoel volgen kan je niet perfect organiseren. Dat is iets dat je iedere dag moet oefenen en waarbij dat soms confronterend kan zijn. En dat heb ik te weinig gedaan de laatste tijd, met het vullen van mijn hersenen met allemaal dingen die ik eigenlijk te onbelangrijk vind om ze mee te vullen. Een belangrijke les.
Als je stopt met zoeken
Dat inzicht bouwde zich tijdens mijn verblijf langzaam op, maar alles viel helemaal op zijn plaats tijdens een telefoongesprek met mijn broertje. Dat gaf gelijk een energieboost om met van alles aan de slag te gaan. Ook mooi om te zien dat de inzichten waar je naar op zoek bent wel komen, maar dat, dat soms pas is op het moment dat je het zoeken opgeeft. De beslissingen die ik tijdens deze week wilde nemen heb ik al gemaakt. Ik moet alleen nog even de tijd nemen om me er bewust van te worden. Wordt vervolgd.