Iedereen komt het weleens tegen. Maar hoe ga je er mee om? En wat ervaar je als je merkt dat je ergens weerstand tegen hebt, hoe minimaal die ook is? Meer dan eens wordt dan gezegd dat je, je daar ‘even overheen’ moet zetten of dat het een kwestie van discipline is. Maar waarom zou je niet luisteren naar die weerstand en daaraan toegeven?
De Rivier
Een rivier voorbeeld uit de natuur is de rivier. Hij begint in de bergen en bereikt altijd de zee, ook al weet hij niet precies waar en hoe. Onderweg komt hij van alles tegen (weerstand). Hij kiest ervoor om niet de strijd met de weerstand aan te gaan en daardoor misschien de zee niet te bereiken. In plaats daarvan zoek hij een andere weg en bereikt uiteindelijk zijn doel (de zee).
Strijd
Die weerstand zit er niet voor niets, blijkbaar zegt iets in je dat het niet hetgeen is wat voor jou belangrijk is. Zelf heb ik een tijdje de neiging gehad om regelmatig ta gaan hardlopen. Een paar keer per week probeerde ik mezelf daar toe te zetten. Dit was iedere keer een behoorlijke strijd met mezelf. Op welk moment ga ik dit doen? En hoe lang en ver ga ik dit doen zodat ik er voldoening uithaal? Uiteindelijk gaf het me ook nog eens geen voldoening als ik het gedaan had, maar voelde ik me erna eerder slechter. Waarom ik het dan toch deed? Omdat ik gezond en fit wilde blijven en daarnaast ook iets van doorzettingsvermogen wilde tonen. Zoiets van, dat moet ik in ieder geval kunnen als ik iets wil bereiken. Op een dag vroeg mijn broertje me iets in de trant van, waarom stop je er niet mee als je zoveel weerstand ervaart?
Loslaten
Dat is inmiddels twee en een halfjaar geleden en ik heb sindsdien nooit meer mijn hardloopschoenen aangetrokken. Daar heb ik ook nooit spijt van gehad of me schuldig over gevoeld, maar voelt juist als een bevrijding. En mocht er een moment zijn dat ik graag wil gaan hardlopen? Dan doe ik dat!
De rivier omzeilt alle weerstand, maar bereikt uiteindelijk altijd zijn bestemming.
Weerstand die je wel moet aangaan!
Betekent dat, dat alle weerstand een signaal is dat je het moet loslaten? Nee zeker niet. Wanneer de weerstand te maken heeft met bijvoorbeeld angst, onzekerheid of dat je het moeilijk vindt is het juist uiterst waardevol om die weerstand aan te gaan. Juist door uit je comfortzone te gaan kan je als persoon groeien. Hetgeen daarbij van doorslaggevend belang is hoe graag je iets wilt. Hoe erg verlang je ernaar om iets te realiseren of om jezelf iets eigen te maken (een vaardigheid) wat je niet (van nature) bezit?
Uit je comfortzone
Voor mijzelf was bijvoorbeeld dansen iets waar ik bij mezelf weerstand bij ervaar(de). Dat was iets wat ik niet echt durfde, maar tegelijkertijd wel heel graag goed zou willen kunnen. Daarnaast zitten er elementen in waarvan ik dacht dat ik die nodig zou hebben om als persoon te kunnen groeien. Ik kan zeker (nog) niet goed dansen, maar heb er wel al veel aan gehad. Het zou ook zeker iets zijn geweest wat zou zijn blijven knagen als ik datgeen wat ik daar spannend aan vond niet zou zijn aangegaan.
Moeite om te beginnen
Soms is iets (in het begin) lastig, maar wil je het wel echt heel graag. Zelf merk ik bijvoorbeeld dat ik het soms lastig vind om te beginnen met het schrijven van een blog en om datgene wat ik in mijn hoofd heb zitten goed op papier te krijgen. Dat vraagt soms wat doorzettingsvermogen om de weerstand weg te werken. Toch is het dat waard en ben ik blij als ik het gedaan. Het is iets wat ik graag wil doen en als ik het niet zou doen zou me dat weinig voldoening geven.
Weerstand achterhalen
Het belangrijkste daarbij is het volgen van je intuïtie. Diep van binnen weet jij of je iets wel of niet wilt. Soms is het echter lastig daar bij te komen omdat belemmerende gedachten en overtuigingen of goedbedoelde adviezen/steunbetuigingen uit je omgeving te nadrukkelijk aanwezig zijn. Dan kan het helpen om jezelf goede vragen te stellen en de weerstand te onderzoeken.
Waarom wil ík dit?
De belangrijkste vraag is: waarom wil ík dit? Is het iets dat ik graag wil doen en waarom? Als ik bijvoorbeeld terugkijk op het het hardlopen kwam de motivatie waarom ik het wilde doen niet echt vanuit mijzelf. Ik had geen specifiek doel wat ik wilde bereiken (bijvoorbeeld een marathon lopen). Natuurlijk wil ik graag gezond zijn, maar dat is geen doel op zich, maar een middel om andere dingen te kunnen doen. En er zijn natuurlijk verschillende manieren om dit realiseren. Je kan je ook afvragen of het daadwerkelijk bijdraagt aan een betere gezondheid. Weegt het twee of drie keer per week een rondje rennen op tegen de stress die het interne conflict oplevert (een van de grootste oorzaken van ziektes en aandoeningen)?
En jij?
De vraag is, waar heb jij in je dagelijks leven weerstand tegen? En wat doe je er mee? Is het iedere ochtend moeilijk om op te staan? Wat zegt dat over jou dag? Weerstand kan je voelen in je lichaam, maar je gedachten proberen dit te nuanceren en redenen te verzinnen waarom je datgene wat je doet toch moet doen. Denk daarbij eens terug aan de metafoor van de rivier die altijd zijn doel bereikt. Al weet die niet precies waar en hoe de route er naartoe zal lopen. Wat die wel weet is dat als hij de strijd met de weerstand aan zou gaan hij waarschijnlijk zou vastlopen en zijn doel nooit zou bereiken. Denk daar nog eens aan.